Hver er sinnar gæfusmiður nema annað sé tekið fram og eða gefið í skyn.

 

Fyrir rúmum 4 árum hófst ganga sem nú hefur skilað 60 einingum og löngu starfsheiti svo löngu að ég veit ekki hvort það er rétt að bera það á borð en það er innistæða fyrir því, Véliðnrekstrarfræðingur, nokkuð gott sem kippu hringur en það var ekki markmiðið frekar má segja að það hafi verið að öðlast skilning og áraun, sem hefur fyllilega staðið undir öllum þeim væntingum.

 

Hverju breytir þetta öðru en því að höfuðið er nánast tómt og kubburinn er löngu komin á Overload og ekkert meira sem getur bæst við að sinni, jú það er það að hugurinn eða innrimeðvitundin segir að það er ekkert sem er ómögulegt það er bara að byrja á fyrstu sneiðinni og halda sér við sneiðarnar ekki allan bitann, því hann getur orðið of stór og valdið frávikum sem getur orðið erfitt að leiðrétta.

 

Það verður að segjast eins og er að þegar ég byrjaði í náminu hafði ég ekki grænan grun um hvað málið snérist annað en það að ég var búin að vera að leita af námi sem væri hægt að stunda úr minni heimabyggð og væri innan minnar starfsumhverfis, ég sá ekki einu sinni auglýsingu um þetta nám heldur var það Helgi B. sem ég hreinlega hitti á ganginum í Hvítahúsinu sem sagði við mig sæktu bara um og við skoðum málið, þetta hafa reynst mér mikil gæfu spor.

Ég var kannski ekki skipulagðasti einstaklingur í daglegu lífi en það var til að ég væri frekar hlynntur því að vita hvernig hlutirnir ættu að ganga fyrir sig og að allt væri í reglunni í óreglunni, því þó að hlutirnir væru ekki í litarófinu eða eftir stafrófinu voru þeir í undirvitundarrófinu, þannig að ég gat gegnið að þeim þegar og ef ég þurfti á þeim að halda.

Tölvulæsið var til staðar og það má segja að allur sá tími sem ég var búin að verja í að skoða og skilja uppbyggingu á gagnagrunnum og skiplagsforritum hafi hreinlega bjargað mér á erfiðum tímum og stytt vinnslutímann á ritvinnslurófinu. Það veitti ekki af því ég var oft á tíðum með mikið efni sem ég oftar en ekki þurfti að skera niður um allt að 80% til að halda mér innan marka. Ef leiðbeinendur hefðu leyft það að maður mætti skila einu verkefni á dag hefði ég getað skila 3 til 4 á dag og ekkert eins þó að niðurstöðurnar hafi kannski allar verið innan frávikamarka.

Ég lærið smátt og smátt á þetta og fór að vinna hægar og á tímum fór ég kannski of hægt því ég var að reyna að innbyrgða allt í stað þess að vita hvar þetta væri og skilja það í samhengi við annað efni. Þetta tekur suma aðila ekki langan tíma að vinna þannig en áhuginn var bara svo mikill og löngunin svo sterk að það kom ekkert annað til greina en að leggja sig 120% í þetta.

Það er ástæðan fyrir því að þegar áfanganum er náð myndast tómarúm sem verður að fá tíma til að jafna sig, við kölluðum þetta Paniksón þ.e.a.s. við vorum búnir að vera svo lengi í paniksón að við gátum ekki verið í örygginu og þægilegu gulunni. Ef við hefðum verið greindir hefðum við verið settir á eitthvað róandi til að halda okkur í sambandi við samfélagið og tilverunna, það var bara látið vera aukaatriði í áætluninni því námið gekk fyrir og allt annað var aukaatriði.

Ef þú ert búin að lesa alla leiðina hingað ertu farin að sjá að þetta hefur verið mikið álag á alla aðila í fjölskyldunni því þar var bara tekið á bráðnauðsynlegum málum sem gætu haft áhrif á fjölskylduna sem heild annað var falið æðstráðanda.

Ég veit ekki hvort er vera að viðurkenna það með orðum núna og gefa það til kynna að þannig hafi ástandið verið nánast allan tímann eða að segja að þetta var erfitt nám, þá finnst mér ég vera að gefa það til kynna að þetta hafi bara verið erfitt fyrir mig en það er bara alls ekki þannig þetta reynir á alla fjölskylduna. Sonur minn sagði sem dæmi ég ætla í framhaldsnám en ég ætla ekki í fjarnám alls ekki. Það var bara ekki þessi möguleiki til staðar, að geta synt vinnu og verið í fullu námi einnig, það er það sem fjarnámið veitir okkur að geta haldið fjölskyldunni á floti og stundað samt sem áður námið.Fjarnámið kom það vel út í samanburði við dagskólann að hann var lagður niður, því útkoman á fjarnemum var bara miklu betri, þú getur spurt hvers vegna en það er ástæða sem ég vill ekki henda hér fram en þetta er staðreynd samt sem áður.Námsefnið er um 10 hyllu metrar þó eru 250 GB af gögnum á ferjaldinu sem ég hef notað nærri allan tímann, og nærri 40 GB á þessari vél einnig sem nánast allt tengist náminu á þessum 4 árum.Því miður kom engar leirburðlýsingar í þessum áfanga enda mikið um lestur og útreikninga sem maður varð að vera vakandi yfir og skilja á þessari önn.Ég vill þakka þér lesandi góður ef þú hefur lesið svona langt og gefa þér upp enn stæra starfsheiti vélstjóri véliðnfræðingur iðnrekstarfræðingur þetta eru allt lögleg starfsheiti en ég held að ég megi nota þau öll saman þá kemur út Friðrik Björgvinsson með mitt heimilisfang og póstnúmer, sem er það nákvæmlega sama og áður.Takk fyrir kynninguna í vetur og vonandi gengur ykkur vel í ykkar störfum í framtíðinni

Athugasemdir

[Sigurður Jón Hreinsson, 31.5.2008 kl. 16:58]

 Gott að sjá það Friðrik að þú ert sloppinn út í vorið, eins og kýrnar, með hoppum og gleðilátum.

Til hamingju með nýjasta titilinn.  Sannarlega glæsilegur áfangi hjá þér.