Bull, svik og þvaður - Fasismi!

 Ég hef gert heiðarlega tilraun til að vera ekki mikið að velta mér upp úr þeim aðstæðum sem við erum komin í en því líkt bull svik og þvaður sem hellist yfir landsmenn á þessum síðustu dögum.

Ég tel því miður vera mikla hættu á að hér myndist Fasismi í íslenskum stjórnmálum. Ég vil setja hér inn krækju við vísindavefinn, þar er sagt almennum orðum hvað Fasismi gengur út á og hvaða hugmyndafræði er á bak við Fasisma. Endilega lesið þennan greinarstúf

[tilvitnun]http://visindavefur.hi.is/svar.php?id=3856

Fasisminn er í eðli sínu þversagnakennd hugmyndafræði. Þannig boða fasistar til dæmis nýja röð og reglu, „endurfæðingu þjóðarinnar“, en leggja um leið áherslu á gömul rómantísk gildi og horfna tíð. Í stað þingræðis, sem þeir eru á móti, leggja þeir áherslu á fjöldasamtök og beina þátttöku almennings í stjórnmálum. Lýðræði, einstaklingsfrelsi og fjölbreytileiki er samt sem áður eitur í þeirra beinum, enda eiga réttu leiðtogarnir að hafa vit fyrir þegnunum og skynja hvað fólkinu er fyrir bestu. Þessu fylgir alræði þar sem litlum kjarna manna með sterkan leiðtoga í broddi fylkingar er ætlað að stjórna. Valdið streymir niður á við frá valdhöfunum til fjöldans.

 

Augljóst er að miklar innri mótsagnir eru í hugmyndafræði fasismans, enda verður vart litið á fasisma sem eina heildstæða hugmyndafræði. Hins vegar verður ekki fram hjá því litið að margir tóku kenningum fasista fegins hendi. Þegar stefnan ruddi sér til rúms á Ítalíu og í Þýskalandi ríkti þar mikill glundroði og spilling, efnahagslífið var máttlítið og lýðræðið stóð á brauðfótum. Í þeirri upplausn fundu margir nýja von um styrkari stjórn, bættan hag og nýjan kjark þjóðarinnar í fasismanum.

 

Fræðimenn eru langt frá því að vera á einu máli um það hvar flokka eigi fasisma í litrófi stjórnmálanna. Sumir telja til dæmis að strangt til tekið sé aðeins hægt að tala um fasisma á Ítalíu á árunum 1922-1943, að sérstakar sögulegar aðstæður á því tímabili geri það að verkum að ekki sé hægt að heimfæra stefnuna yfir á önnur lönd. Aðrir nota víðari skilgreiningu og lýsa ólíku einræðisstjórnarfari sem fasisma í einni eða annari mynd. Frá sjónarhóli marxismans er fasismi aðeins lokastig kapítalismans, neyðarúrræði fjármagnseigenda til þess að bjarga auðvaldsskipulaginu frá hruni, þó að fleiri sjái hins vegar skyldleika á milli fasisma og kommúnisma og líti svo á að þessar stefnur séu í raun greinar af sama meiði. Í daglegu tali er orðið oft notað sem skammaryrði yfir einræðisstjórnarfar, valdníðslu og yfirgangssemi. Miðað við upprunann fer ágætlega á því.

Googlaðu einnig orðið fasismi og lestu það sem kemur fram á Wikipedia.

Sem gjaldþrota þjóð getum við ekki annað en sagt við erlenda lánadrottna að því miður er íslenska þjóðin ekki það stöndug að hún geti greitt fyrir þessar áhættufjárfestingar sem þessir 30 einstaklingar stóðu fyrir, kennitölur.....Verið svo vænir að byðja þá um að greiða upp skuldirnar, ekki koma til okkar og byðja okkur um að greiða fyrir þeirra svikamillur.

Meira síðar...

FB..