Áhætta v.s ávöxtun

Ég virði það við Bjarna að hann kemur fram fyrir alþjóð og rekur þau mistök sem urðu til þess að efnahagskerfið hrundi. Hann er eini aðilinn sem hefur þó viðurkennt að svo hafi verið, eða að stjórnendur fjármálastofnana hafi gert þvílík mistök sem urðu þess valdandi að efnahagskerfið hrundi. Hann sagði líka að þó að þær aðstæður sem sköpuðust erlendis frá hefðu ekki gerst hefði kerfið samt sem áður hrunið. Þannig að hann er búin að gera ómerk orð æðstu ráðamanna landsins sem hafa sagt, ja þó nokkuð oft að aðalástæðan sé að markaðir erlendis hafi valdið því að við stöndum svona illa.

Nú er ekkert annað að gera en að spyrja þá næst hvers vegna voru ekki gerðar frekari ráðstafanir en raun ber vitni til að vinda ofan af þessu 2007, var ástæða til að halla sér aftur og segja það er ekkert að?

Ég fullyrði að hann ætlar sér að komast að þeim vafningum sem eru enn til staðar innan fjármálastofnanna (gömlu og nýju bankarnir), til að fá ódýrt fyrirtæki eða að hann sér það í hendi sér að í þeim vafningum eru vænlegir fjárfestingarkostir. Við skulum nýta okkur það en hann fær þá ekki að fullu hann getur fjárfest í 25% eignaraðild þessara fyrirtækja en starfsmennirnir fá 10% einarhlut, ríkið tekur til að byrja með það sem útaf borðinu stendur en selur hlutinn innan 2-3 ára. Það sem gerist með þessum hætti að starfsmennirnir verða hluthafar á móti Bjarna og ríkinu og geta haft áhrif á framtíðarskipulag fyrirtækisins.

Ég er ekki að tala um að hann fái þau á undirverði hann verður að greiða fullt verð fyrir vafningana.

Ég hefði viljað fá Bjarna til að stjórna einum Lífeyrissjóði allra landsmanna með það að markmiði að ávaxta fé sjóðsfélaga með lágum en öruggum hætti, ekki með væntanlegum vöxtum (sem er orðatiltak sem fjárfestar temja sér þegar þeir eru að meta hve mikla ávöxtun þeir komi til með að fá út úr fjárfestingunni), ekki með huglægum hagnaði (þá kemur einnig inn væntanleg ávöxtun sem gefur af sér huglægan hagnað), heldur með hagnaði og ávöxtun sem er raunveruleg. Þetta þýðir að ávöxtun sjóðanna verður ekki mjög há frá um 3,5% til 12%, en ávöxtunin verður jöfn og á löngum tíma. Við ætlum ekki að bjóða í Partí heldur ætlar okkur að líða vel í nýju Íslandi framtíðarinnar.

Ég tel að með því að stofna einn lífeyrissjóð allra landsmanna væri hægt að spara eða auka réttindi almennings sem nemur um 500 milljónum á ári ef ekki enn meir. Það er á hreinu að það verður að endurvekja Þjóðhagsstofnun og leggja niður auglýsingadeildir bankanna (greiningadeildrinar). Það gæti orðið vanda mál að reikna út réttindi sjóðsfélaga í núverandi kerfi yfir í hið nýjakerfi, vegna mismikillar vitleysu sem er innan þeirra 37 sjóða sem eru starfandi. Stjórnvöld verða að gefa sjóðunum tíma til að leggja niður starfsemi sína en áður verður að vera búið að yfirtaka allar eignir sjóðanna og sjóðurinn verðu ekki lána eða fyrirgreiðslusjóður fyrirtækja, hann verður lífeyrissjóður almennings í landinu, hann verðu ekki skipaður að hálfu með aðilum atvinnulífsins og sjóðsfélaga hann verður með einn forstjóra og einn framkvæmdarsjtóra sem verður gerður ábyrgur fyrir lágmarksávöxtun sjóðsins uppá 3,5% ef þessi ávöxtun næst ekki verður sjóðurinn að losa um eignir til að mæta lakara vaxtastigi.

Sjóðurinn gæti verið með útibú á nokkrum stöðum á landinu og hann kæmi til með að lána sínum sjóðsfélögum fé en ekki út fyrir þann hóp, þ.e.a.s. hann kemur eingöngu til með að lána einstaklingum sem hafa greitt í sjóðinn ekki hópum eða stærri fyrirtækjum. Þannig lántökur yrðu að vera með milligöngu Ríkisins og með þeirra ábyrgðum, með öðrum orðum Ríkið gæti fengið lán úr sjóðnum en þar kemur punktur.

Ég á fullt af hugmyndum sem væru bætandi við núverandi aðstæður sem hafa sumar komið fram á mínu bloggi en sú einfaldasta hingað til er að lánadrottinn verður að lækka skuldina svo að skuldarinn sjái fram á að geta greitt skuldina, ef það verður ekki gert hefjast hér á Íslandi innan tíðar mikil einstaklings gjaldþrot sem verður að miklu þjóðarböli í formi spírals sem verður erfitt að vinda ofan af. Þessu atriði ætti Bjarni að geta svarað því ég veit að hann skilur það sem ég er að tala um, hann er líka búin að segja mér í kvöld að þetta þýðir ekki að bera á borð stjórnmálamanna því þeir skilja þetta bar þvi miður ekki.

Ég vill minna á orð eins bankastjórnas þegar hann var spurður um húsnæðislánin á sínum tíma eftir að bankarnir höfðu látið vaða á húsnæðislánin. Þetta er nokkurn vegin orðrétt, spyrillinn spurði hvort þetta væri ekki glæfralegt að fara með þessum hætti á móti Íbúðarlánasjóði, svaraði bankastjórinn að þeir litu á þennan kostna sem fórnarkostnað við að koma Íbúðalánasjóði út af markaði, sem eins og Bjarni lýsti skilmerkilega og sannarlega að á þeim markaði var hörð samkeppni í gangi, það hörð að á endanum töpuðu allir og fóru út af markaðinum. Þetta er þekkt úr samkeppnisumhverfi að á endanum verður ekkert eftir til skiptanna þannig að það fara allir af markaðnum. Enn þá er tím til að nýjir aðilar komi inná markaðinn með aðrar forsendur og skipulagðari markmið og hver veit nema að það fái að fylgja dass af samráði í leiðinni.

Endurgreiddi 370 milljónir