Al-gúrú! Ef þú horfðir á Kastljósið - ekki annars..

Var þessi aðili fulltrúi í Stjórn Seðlabankans – Hvað er skuld og hvað er eign – Eitt og hið sama þ.e.a.s. bókhaldslega er, það, það nákvæmlega sami hluturinn, því til þess að eiga verður einhver að skulda þér nákvæmlega sömu upphæð eða stærð.
Þannig ef það er búið að lækka eignina á einum stað verður hún ekki meira virði á öðrum stað, er ég einn um að sjá þetta, greinilega ekki þar sem Tryggvi var að segja er að hlutirnir eru tveir, annarsvegar skuld og hinsvegar eign, eign verður aldrei meira virði en skuldin nema að skuldi verði aldrei greidd, þá verður eignin að engu eða færist sem afskriftir í bókhaldi en verður aldrei greidd sem skuld, nema til að jafna út bókhaldslegt jafnvægi.
Ég hef reynda bent á þessa leið nokkuð lengi, en það er eins og þessir aðilar hafi verið uppteknir við eitthvað allt annað en að greina vandamálið og gera sér grein fyrir leiðum til að leysa þau og þá með eins hagkvæmum hætti og mögulegt er, ég er ekki að meina það að ég viti allt og sé þar með Al-gúrú en samt sem áður kom það mér verulega á óvart að þessi aðili skyldi ekki geta hugsað þetta á þennan hátt áður en kom að þessu viðtali, það lýsir í mínum huga vanhæfni á margan hátt, þó sérstaklega faglega séð og þó er þetta mjög Hagfræðilega hugsað hjá viðkomandi aðila en ekki bókhaldslegahugsað, reyndar eins og Tryggvi virðist geta hugsað lengra en Hagfræðin segir, nánast eins og fjármálastjórnandi hugsar málið, takmarka tjónið, dreifa áhættunni og eða ábatanum. Þar kemur enn og aftur að þessu atriði að tap og hagnaður er sami hluturinn það eina sem breytist eru formerkin. Til að tryggja hagnaðinn eða tilvist hans eru skuldir lækkaðar um x % stig í stað þess að hagnaðurinn fari allur á afskriftir sem verða frádráttabærar frá skattgreiðslum næstu árin, verður til raunverulegur hagnaður sem er ekki endilega eins mikill og gert var ráð fyrir áður, en í bókhaldinu er jafnvægi samt sem áður..
Það sem að eftir stendur er það verðmæti sem búið er að byggja upp með þessum samningi á milli skuldar og lánadrottna, þar er viss eignamyndun sem lánadrottnarnir gætu hugsanlega misst af með þessari nálgun, en þeir fá þó sína skuld greidda, er það ekk viss ábati, þarf að ná öllum hugsanlegum ábótaþáttum til sín eða undir sig, er það alveg það sem þarf... ER ÞAÐ EKKI SVOLÍTIÐ 2007? Bara spurning um að ná sem mestu án tillits til þess hverjar afleiðingarnar verða?